Sint-Janskruid bloeit rijkelijk geel rond Sint-Jan, 24 juni! Helpt tegen lichte depressies en doet het ook goed aan je deur of op je dak om heksen te weren (:
Water
Sint-Janskruid staat graag op droge tot half-droge grond en heeft dus ook niet veel water nodig. Zorg in het voorjaar als de plant uitloopt voor voldoende water, de rest van het jaar kan 'ie het zelf aan tenzij er een grote hittegolf komt en de aarde in je tuin weinig water vasthoudt. Slap hangen = dorst hebben!
Licht
Staat liefst op een zonnige of half-zonnige plek.
Grond
Staat liefst op een droge tot half-droge grond. Zorg dat het water goed weg kan uit de bodem. Gemiddelde tuingrond is prima.
Groei
Groeit met stevige rechtopstaande stengels die verhouten en een beetje rood aanlopen. Die stengels vertakken zich sterk en aan de top verschijnen de dooiergele bloemen met vijf bloemblaadjes die naar de zon reiken.
In de bladeren zitten minuscule gaatjes, als je ze tegen het licht houdt zie je ze goed: net of iemand met een naald heeft zitten prikken. Daar komt ook de naam vandaan: perforatum.
De plant kan zich uitbreiden via wortelknoppen, van daaruit ontstaan kleine bovengrondse uitlopers die met groene blaadjes overwinteren. De hogere delen van Sint-Janskruid sterven in de winter bovengronds af.
Bloei
Stint-Janskruid staat rond Sint-Jan, da's op 24 juni in volle bloei met gele bloemen. Bloeit tot diep in augustus.
De meeldraden van de bloem staan in drie bundels bij elkaar en zijn aan het onderste deel vergroeid. Als je een bloemknop fijn wrijft komt er een roodpaarse vloeistof uit. Uit de bloem groeit een doosvrucht met lengtestrepen en kleine schuine dwarse streepjes.
De jonge bloemen worden geoogst voor het medicinale gebruik van de plant.
Snoei
Eventueel in het voorjaar tot 30cm boven de grond terugsnoeien. Let op, altijd handen en armen beschermen bij snoeien van Sint-Janskruid. In de stengels zit namelijke en stof die kan irriteren. Deze stof komt alleen vrij bij het snoeien.
Giftig?
Alleen de sappen in de stengels kunnen licht irriteren tijdens de snoei. De rest van de plant is niet giftig. Maar ook niet eetbaar (:
Geneeskrachtige werking?
Ook volgens de moderne Westerse geneeskunde is bewezen dat Sint-Janskruid helpt bij lichte depressies.
Etymologie
Sint-Janskruid is vernoemd naar de periode waarop de plant net vol tot bloei is: tijdens het Sint-Jansfeest op 24 juni.
Perforatum verwijst naar de kleine gaatjes in de bladeren.
Weetjes
Aan Sint-Janskruid werden vroeger allerlei magische krachten toegedicht. Het zou tegen onweer beschermen, tegen heksen, tegen de duivel en tegen ander kwaad. Daarom bonden mensen het kruid op daken en aan deuren. En vrouwen die graag kinderen wilden moesten op Midzomernacht naakt het kruid gaan plukken, dan zou weldra bevruchting plaatsvinden.
Dat er roodpaarse vloeistof uit de bloemknop komt als je 'm fijn wrijft, leidde ook tot allerlei legenden. Zo zou het het bloed zijn van Baldur, de Germaanse God van natuur, zomer en licht. En het bloed van Wodan, nog zo'n God, nadat 'ie was verwond door een everzwijn. Later was het ook het bloed van Christus. Wiens bloed herken jij erin?
Famillie
Hertshooifamilie / Clusiaceae.
